- Tak wyglądała nasza zabawa andrzejkowa w Lipowcu.

Jutro Andrzejki, ale w naszej bibliotece czas postanowił przyspieszyć i magia wpadła z wizytą dzień wcześniej.
Między regałami zrobiło się tak czarownie, jakby książki rozsuwały się same, by zrobić miejsce na wróżby, taniec i misternie chrupane łakocie.

Najpierw pojawiły się dwie cyganki — z błyskiem w oku i wachlarzem tajemnic, którymi obdarzały każde dziecko. Przepowiadały przyszłość z taką powagą, jakby mówiły o sprawach najważniejszych na świecie.
A potem, zupełnie nieoczekiwanie, los się odwrócił. Dzieci przejęły pałeczkę — i to one wróżyły cygankom, z mieszaniną fantazji, odwagi i dziecięcej szczerości, która potrafi rozbroić nawet najstarszą przepowiednię.

Wosk lał się jak płynne światło, tańce skrzyły się radością, a kryształowa kula udawała, że nic nie wie, choć każdy miał wrażenie, że migocze porozumiewawczo.

Tak wyglądała nasza zabawa andrzejkowa — nie według scenariusza, lecz według serca, które wie, że magia najlepiej smakuje, gdy pojawia się trochę wcześniej niż powinna. 